Tłok pieczętny Sądu Wyższego Prawa Niemieckiego na Zamku Krakowskim
Sąd Wyższy Prawa Niemieckiego na Zamku Krakowskim został ustanowiony przez króla Kazimierza Wielkiego (1310-1370) w 1356 roku, jako sąd apelacyjny prawa niemieckiego. Celem powołania Sądu Wyższego było uniezależnienie polskich sądów miejskich od rozstrzygnięć sądu ławniczego z Magdeburga - do tej pory instancji odwoławczej w kwestiach spornych. Sąd Wyższy obejmował zasięgiem oddziaływania wszystkie miasta i wsie królewskie, a także miasta i wsie rządzone przez prawo niemieckie na terenie całego państwa, w praktyce jednak ograniczał się do Małopolski. Sąd ten odgrywał dużą rolę, jako sąd stanowy dla właścicieli wójtostw i sołectw. Sądy wyższe prawa niemieckiego mieściły się na zamkach starostwa ówczesnej Małopolski, mimo że formalną siedzibą pozostawał jedynie Kraków. Sąd Wyższy Prawa Niemieckiego na Zamku Krakowskim zakończył swoją działalność w 1791 roku, po uchwaleniu Prawa o miastach.
XIV w.
Żelazo
Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. T 91