Jan Kazimierz (1609-1672), król polski, nadaje indygenat, w nagrodę za zasługi wojenne, Janowi i Andrzejowi Cellarym
Dokument nadania indygenatu uznawał herb i szlachectwo cudzoziemca za równoważne z polskimi. Cellari - włoska rodzina kupiecka, wywodząca się z Mediolanu, osiadła w Krakowie w latach 70 - tych XVI wieku. Bracia Jan Paweł (zm. ok. 1664) i Andrzej (zm. ok. 1672) Cellari reprezentowali już trzecie pokolenie tej rodziny. Ich przodkowie należeli do patrycjatu krakowskiego, wchodzili w skład rady i ławy miejskiej (jeden z nich był burmistrzem Krakowa). Silna pozycja gospodarcza umożliwiła rodzinie Cellarich zakup nieruchomości miejskich, a także dóbr ziemskich, a w dalszej kolejności także awans społeczny poprzez uzyskanie nobilitacji (uszlachcenia), a później także indygenatów w 1593 i 1662 roku, za zasługi, przede wszystkim wojenne, wyświadczone królom polskich.
1662, Warszawa
Pergamin, pieczęć majestatyczna
Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. A Dz T 102